Mijn Nuffield studie brengt me van Bolivia naar Canada (met een korte tussenstop thuis van enkele dagen), en wel naar de provincie Saskatchewan, waar al geruime tijd (> 15 jaar) quinoa wordt verbouwd en verwerkt. Hier kom ik in een volgende blog op terug. De Canadese provincie Saskatchewan ligt ten oosten van Alberta en ten westen van Manitoba (gevolgd door Ontario) met als hoofdstad Regina. Ik ben aangevlogen op Saskatoon, de grootste stad in deze provincie met ruim 200.000 inwoners. 
Saskatchewan is ca. 15x groter dan Nederland, met slechts iets meer dan 1 mln. inwoners(!) en is een zgn. 'prairiprovincie'. In het noorden vind je enorm veel meren en bossen. In de zuidelijke helft, waar zich de veruit de meeste inwoners bevinden, vind je ca. 50% van het teelbare areaal van heel Canada! Dit is bijna niet voor te stellen als je Canada als geheel beschouwd op de kaart. In dit deel vind je enorme (glooiende) vlaktes, een enkele vallei en met name (tijdelijke) kleine meertjes. Het groeiseizoen is kort, ca. 110-120 dgn, in delen van Alberta slechts 100 dgn, terwijl er regionaal vrij grote verschillen zijn. Er is sprake van een extreem landklimaat, van 30-35 graden (C) in de zomer, tot -30-35 graden in de winter. Al rijdend en uitkijkend over de tot aan de horizon reikende tarwe en koolzaadvelden en na 7 uur rijden slechts een 50.000 inwoners gepasseerd te hebben, zou je je hier niet voor kunnen stellen dat er wereldwijd sprake is van milieuverontreiniging.
Canada zoals we het nu kennen is slechts 100-150 jaar oud. Je ziet het aan het gehele systeem van provincies, districten en wegen welke evenwijdig lopen aan de meridianen en parallelen (breedte) van de aarde. Provincies zijn gelijkmatig ingedeeld in districten, waarbinnen het wegenstelsel blokmatig is opgebouwd. Wegen evenwijdig aan de meridianen bevinden zich op een afstand van 1 mile, wegen evenwijdig aan de parallellen op een afstand van 2 mile. Mensen in het buitengebied praten dan ook vaak in coordinaten i.p.v. over adressen. Grappig is om te zien dat in sommige (land)wegen een bochtje zit, dit zijn correctiepunten omdat de aarde nu eenmaal rond is. 
Voorheen werden de enorme uitgestrekte grasachtige gebieden bewoont door indianenvolkeren en bizons. Afstammelingen van indianen zijn hier nog steeds woonachtig en ontvangen financiële ondersteuning cq. compensatie, want vroeger was dit hun land.... Men kent tegenwoordig een aantal graasgebieden voor 'bizonachtigen' in Saskatchewan en Alberta, welke eveneens vleesproduktie oplevert met respect tot de koppelgrootte. Op de prairies van Saskatchewan (en Alberta) vind je van nature geen bomen. Als gevolg van blikseminslagen was er vroeger regelmatig sprake van enorme branden, waarna zich telkens weer nieuwe vegetatie ontwikkelde.
Ik kan stellen dat Saskatchewan en Alberta zeer welvarende provincies zijn, profiterende van hun relatief grote olie- en uraniumvoorraden en grootschalige en professionele landbouwproduktie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten